Bukit Lawang

Na een onrustige nacht ging de wekker im 6.15 uur. Ik kwam nl gisterenavond erachter dat ik mijn zonnebril kwijt was. Alles nagekeken maar nee. Tja dat is toch een duur grapje. Maar goed we gaan er een leuke dag van maken en ik heb een mail gestuurd naar het hotel of ik hem daar misschien heb laten liggen.
Om half 8 stonden we allemaal klaar, broeken in de sokken, tshirt met lange mouen en voldoende water. Na wat instructies gekregen te hebben gingen we de jungle in. Lekeer klimmen en klauteren. We kwamen eerst bij de rubberbomen. Toch heel mooi om te zien hoe dit gaat en wat primitief eigenlijk, maar goed het werkt. Toch is het wel zwaar werk. Na het ophalen van de rubber uit de kokos bakjes en deze een nacht laten rusten in een kuil in de aarde wordt het pakket rubber van ca 75 kilo in manden naar beneden gedragen. Best heftig. Goed wij weer verder. De eerste vlekken zaten inmiddels op onze kleding. Toen kwamen we bij de grens van het Nationale Park, niet dat wij het verschil zagen, maar goed het was de grens. We waren nog geen 10 minuten inderweg en ja hoor daar waren 2 Orang Oetans. O wat gaaf, zo dicht bij. De gids had ook bananen mee en die mochten we in stukjes geven. En dat ging prima, ze hebben hele zachte handen. Ze zijn semi wild. De oudste is hier al 25 jaar en zoekt ook voornamelijk zijn eigen eten bij elkaar. Je begrijpt dat er heel wat gefotografeerd is. Ik zou er wel willen blijven staan. Maar nee we gingen verder op pad. En we zijn allemaal wel een keer goed uitgegelden, ik hing op een gegeven moment om een boom heen, El viel heerlijk op haar komt in de gele klei. Gelukkig konden we er allemaal on lachen en heeft niemand zich bezeerd. Bij een van de pauzes kregen we heerlijke bananen en passievruchten te eten. Onderweg kwamen zo nu en dan ook andere gidsen tegen en die wisselden dan weer info uit over waar ze wat gezien hadden, altijd handig. En ja er waren er nog 4 gespot. Een heel kleintje die niet meer naar beneden durfde omdat zijn armen te kort waren. Haar moeder ging naar boven om haar te halen. Zo mooi om te zien. En in een andere boom zaten er ook 2. Toen we verder wilde moesten plotseling stoppen omdat er een slang ovr ons pad gleed. Het bleek een cobra te zijn, best een lange, niet zo dik maar heel giftig. Ik heb hem nog kunnen fotograferen. Maar gelukkig ging hij na verloop van tijd rechtsaf en konden wij er snel langs. Toen weer verder klauteren en glijden. Door de regen van gisteren was het best glad om sommige stukken. Uiteindelijk kwamen we bij de rivier aan on te lunchen. Ik weet nog niet waar het eten vandaan kwam maar ineens was er voor iedereen een lunch, gebakken rijst met kip en als dessert verse ananas en banaantjes. Heerlijk smullen.
Inmiddels hadden we onze schoenen uitgespoeld en de kleding uitgedaan zodat we zo in de tub kunnen. Er waren 5 autobanden aan elkaar geknoopt. Ik mocht bij wiard op schoot, o wat knus, el bij and en daphne bij Carlo en mark mocht ergens tussen in. Nu dat was natuulijk al een groot feest, en toen werden we de stroming in gestuurs. Voorop zat een gids die de boel een beetje de goede kant op duwde. Maar het water was wel koud. Ik zat prima, maar wiard minder..... Het duurde ca 20 minuten maar dat had wel langer gemogen, echt gaaf. Bij de dam moesten we eruit en mochten we zwemmen, maar wat een stroming dus dat deed ik meer even niet. De jongens en Daphne wel. Daarna nog wat drank gehaald en lekker getut. Sommige slapen andere foto's bekeken.
Rond half 7 zijn we naar de overkant gegaan om eens ergens anders te gaan eten, tip van onze gids- vis op de bbq.
Toen we er langs liepen was het even van doen we het of doen we het niet. Maar goed alle restaurants zien er zo uit dus wij schuiven aan. We waren denk ik de eerste klant vandaag en alles werd vers voor ons bereid. And heeft geen rijst maar aardappels bij zijn kip en gilt het uit, tja dit was wel erg pittig en hij kon het niet met de rijst mengen. Wij hadden vis en rijst en was erg lekker maar pittig. Na het eten vroegen we of we de keuken mochten zien, en dan was natuurlijk geen probleem, maar wat een zooitje, ongelofelijk. Zodra hij meer geld had wilde hij het gaan vernieuwen, jaja. We mochten foto's maken en ik stuur ze naar hem toe, hij erg blij.
Nu nog even bij het wifipoint in ons restaurant mijn dagboek bijwerken en dan weer de spullen pakken voor onze volgende bestemming, Brastagi. De steentjes en Mark gaan via Medan/Singapore naar Bali