Brastagi-Samosir Lake Toba

Vandaag al vroeg wakker, aangezien Ivonne erg misselijk was ( het zou toch niet......!!). Ivonne had geen trek in ontbijt en daarom ben ik nadat ik de laatste restjes aan bagage had ingepakt alleen gaan ontbijten. Nou ja ontbijten? Er was vrijwel niets en zat tussen de soep slurpende chinezen in aan een kop thee en een sapje. Dit stelde dus niets voor helaas!! Om 8 uur vertrokken we en Ivonne lag onderuit te rillen in ons busje. Gelukkig had ze een vestje en een omslagdoek bij zich. Onderweg o.a. gestopt bij de St Piso Piso watervallen. Ik vond het knap van Ivonne dat ze toch nog het busje was uitgekomen en de trap van zo'n 200 treden naar beneden had genomen. Dit hield dus ook in dat ze dus ook weer naar boven moest. Gelukkig met enkele stops zijn we weer boven gekomen. Ivonne heeft daar eerst een ORS ingenomen, brr niet echt lekker. De waterval valt ongeveer 200 meter naar beneden. Wat maken die Indonesiërs er toch een troep van ze gooien alles van hun af en een prullenbak kennen ze ook vrijwel niet. Als dit zo door gaat met dit mooie land snijden de mensen zich zelf in de vingers en komen ze zichzelf over enkele jaren wel tegen. Lees: zal m.i. het toerisme sterk gaan afnemen en zal het nooit goed komen met dit land. Zo weer genoeg geklaagd, maar helaas wel de realiteit. Nabij de waterval is ook een uitzichtpunt op het Toba meer. Helaas was het enigszins heiig, waardoor het zicht niet zo helder was. Vervolgens weer onze weg vervolgd, deels langs het Toba meer en deels langs de sinaasappel plantages, koffieplantages, maisvelden, chilipeper velden, tomaten e.d. Rond 1uur arriveerden we in Prapat van waaruit we de ferry moesten nemen naar Samosir eiland in het Toba meer. De overtocht neemt 45 minuten in beslag. Aangezien de boot pas rond 14.30 uur zou vertrekken is Ivonne lekker languit in ons busje gaan slapen. Ongeveer een halfuur voordat de ferry aankwam kwamen er diverse kooplui bij de haven aan om zonnebrillen e.d. te verkopen. Ook kwam er een man op een brommer aan met achterop een halve keuken. Hij vond gretig aftrek bij de locals en het was zeer leuk om te zien hoe dat er allemaal aan toe gaat. Nadat we achteruit op de ferry waren gereden, met in totaal zo'n 35 auto's, busjes en bussen, vertokken we iets voor halfdrie. Ivonne is op de boot in ons busje blijven slapen en ik hield de wacht!!! Met de deuren en ramen zoveel mogelijk open. Vanaf de aankomst plaats op Samosir eiland, Tomok, was het nog slechts tien minuten rijden naar Tabo Cottage. Tabo Cottage ziet er erg leuk uit en ligt pal aan het Toba meer met een zwembad en ligstoelen aan het water. Het doet erg koloniaal aan met een leuk restaurant. Een verademing in vergelijking tot ons Grand Hotel Mutiara in Brestagi. Na ingecheckt te hebben zijn we lekker gaan lezen op de ligstoelen aan de rand van het Toba meer. Na het douchen zijn we vroeg gaan eten, aangezien we beiden vandaag nog niets gegeten hadden. Ja, ook ik was niet geheel vrij van darmklachten. Ivonne bestelde een tomatensoep en een thee met guave bladeren, hetgeen goed schijnt te zijn en ik een nasi goring. Toen kort daarna het eten werd opgediend bij onze buren in het restaurant werd Ivonne helemaal niet goed en is vrijwel direct om 19.00 uur naar bed gegaan. Nadat ik mijn eten op had ben ik nog mijn e-mail e.d. gaan checken en wezen internetten. Rond 21.30 uur ben ik toen ook maar naar bed gegaan. Nu maar hopen dat Ivonne zich morgen een stuk beter voelt. Groetjes Wiard.