Medan - Bukit Lawang

Vandaag vindt de eerste splitsing plaats van de groep dus nog even ontbijten met zijn allen. Carla vertrok als eerste dus nog een dikke knuffel en op naar Monique. Daarna waren wij (meijsjes en steentjes) aan de beurt. Ik had gisteren al afgerekend - in contanten omdat Dennis veel contanten had gekregen van de moeder van Shintaria. Ik moest ca 13.500.000 roepias afrekenen, dus dat waren heel wat briefjes. Helaas geen euros. Dennis en Shintaria gingen vandaag naar de broers en vertrekken morgen naar Bali naar Opa en Oma. Wat zullen zij benieuwd zijn naar hun verhalen.
Onze chauffeur was goed op tijd, maar wij waren nog niet klaar. Rond 9 uur hebben we het busje vol geladen met al onze bagage en gingen op weg. Helaas sprak hij geen engels. Opeens stopte hij bij een kantoor en zei: Kantoor, 2 personen. Nu wiard en ik gingen toen maar mee. Het bleek dat wij hier uitleg kregen van onze komende reis door Sumatra. Het licht viel uit maar ze praten gewoon door in het donker, ach ja ook dit went. Na dit gesprek konden we op weg, het zou ongeveer 3 uur duren maar dat werd 4 uur. Het was onwijs druk om Medan uit te komen. Maar goed het is ook wel leuk om al die bedrijvigheid te zien. Hoe verder weg we waren hoe erger de weg. Allemaal potholes. En And bleef maar roepen van o en a. We hebben erg gelachen. En dan moet er ook geplast worden. Ik zag een benzinestation dus dat leek me we een redelijke plek. Nu dat was een vergissing, een gat in de grond en verder niets. Gatver. Maar goed ik moest dus verstand op nul. Toen weer heerlijk verder hobbelen.
Rond half 2 kwamen we aan in Bukit Lawang. We kregen mooie kamers met een buitendouche, koud...... Gelukkig is de buitentemperatuur lekker warm, maar toch haren wassen met koud water is niet echt prettig. We werden welkom gegeten door een gids en die heeft ons verteld wat we zoal kunnen gaan doen. Wij willen graag de jungle in orang oetans spotten en met een tub de rivier af. Dit kan in een dagtrip dus dat gaan we morgen doen. Vanmiddag gaan we na te hebben geluncht naar een kindertehuis, gerund door een nederlands/indonesisch echtpaar, www.kindertehuisbukitlawang.com. De lunch was lekker maar een verschrikkelijke ober. Hij nederlands spreekt en lacht ongelofelijk irritant. Wat een rare vent, maar we zullen het er mee moeten doen en niet te veel aandacht geven.
De wandeling naar het kindertehuis was erg mooi, je loopt zo een beetje door de jungle heen, dat gevoel hadden we. Daar aangekomen bleek dat Saskia, de eigenaresse, net terug kwam van boodschappen doen. Wat een fantastische vrouw en een mooi project. In 2003 is hier de rivier overstroomt, hij kwam ca. 12 meter hoger. De bewoners hadden wel door dat er vreemd weer aan kwam oa doordat het veel regende en de dieren zich anders gingen gedragen. Zij hebben toen alle kinderen en ouderen naar een hoger gedeelte gebracht en gingen zelf terug om de meubels etc hoger te zetten. Maar binnen een kwartier was het water dus 12 meter hoger en zijn er 400 mensen vedronken, er eas geen tijd meer om te vluchten. Omdat er die dag toevalig wel electriciteit was en er door het heftige weer de electriciteitspalen braken en in het water viel zijn veel bewoners ge-electrocuteerd. De man van Saskia had een kabel vastgepakt en is door de heftige stroomstoot weggegooid en kwam achter een muur terecht. Hij heeft het verder ongeschonden overleefd. Een hele generatie was dus weg, en de achterblijvers hadden een trauma. Toen zij elkaar ontmoeten in 2005 en zagen dat er zoveel wezen waren die niet naar school gingen maar wel wilden is dit plan geboren. Inmiddels zijn al veel kinderen klaar met school en uitgewaaierd. 2 Kinderen die er nu permanent wonen hebben ons rondgeleid. Wat een schatten, ze wisten heel veel en het meisje ging voor ons drummen. Zo gaaf.
Bij de terugwandeling kwamen we 3 apen tegen, tommy leaf (geloof ik). Het blijken zeldzame apen te zijn. Ze hebben een erg lang staart. Daarna ging iedereen een beetje lezen, kaarten en ik mijn dagboek bijwerken. Rond half 8 lekker eten en de mails checken. En weer die rare ober, o want hij zichzelf leuk en wij dus niet. Maar daar kunnen wij dan wel weer erg om lachen. Rond 10 uur in de regen terug naar onze kamer en de spullen voor morgen klaar leggen want we moeten om half 8 klaar staan voor onze jungle tocht.